Herken je dit?
Mijn kind vertelt nooit iets!
Ik hoor nooit iets van mijn kind over school!
Gaat dit over jou en jouw kind? Lees dan vooral verder.
Er volgen namelijk een 4-tal concrete en praktische tips waar jij gelijk je voordeel mee kunt doen thuis.
Mijn kind vertelt nooit iets over school…
Veel ouders zeggen dit vaak tegen mij.
En heel eerlijk…nou roepen de woorden ‘nooit’ en ‘altijd’ een bepaald gevoel bij me op maar goed dat is iets waar het nu even niet om gaat. Wellicht een leuk onderwerp voor een ander blog 
Waar het nu om gaat is dat deze ouder(s) graag meer willen weten van hun kind over hoe het was op school, wat er is gebeurd, wat hun kind heeft gedaan etc. Dat begrijp ik heel goed, naast Kinder- en Oudercoach ben ik namelijk ook moeder. Ik vind het ook leuk om weten wat ze gedaan hebben en wat hen bezighoudt zodat ik daar ook rekening mee kan houden als moeder.
Niet iedereen is gelijk
Het ene kind is het andere niet. De een kletst je de oren van het hoofd, en vertelt honderd uit over wat het heeft gedaan op school, soms letterlijk in chronologische volgorde. Ik heb zo’n dochter die dan zegt: we gingen eerst in de kring vertellen over het weekend. Ik kreeg ook de beurt en toen heb ik verteld over ons bezoek en dat iedereen bleef eten. Na de kring gingen we rekenen, toen hadden we fruitpauze….etc. etc. Voel je waar dit heengaat? Je hebt ook kinderen die uit zichzelf vrij weinig tot niets vertellen en die op een vraag van de ouder(s) ja, nee, goed antwoorden en het daarbij laten. En dan zijn er natuurlijk ook kinderen die er ‘tussenin’ zitten.
Voorop gesteld: alle kinderen zijn goed zoals ze zijn. Jouw kind is niet het gedrag. Waarom je iets wel of niet doet (vertelt) heeft voor jouw kind – bewust of onbewust – een reden.
Belangrijk is elkaar te accepteren en respecteren. We hoeven niet allemaal tot in detail alles te vertellen als dat (nog) niet goed voelt. Wel kun je je kind helpen makkelijker en met een fijn gevoel gesprekjes te voeren. Dat is waardevol voor hem of haar. Dat hoeft niet groots, begin klein. Ook kleine stapjes maken dat je vooruit komt.
4 Tips voor gezellige kletspraatjes
1. Eerst kijk naar het moment waarop jij nu het gesprekje begint
Is dat ook het moment waarop het voor jouw kind fijn is? Kijk en voel maar eens of heb het er gewoon over samen met je kind…. Stel je kind zit met plezier achter een tablet en wil daar graag verder mee, terwijl jij graag wilt weten hoe het op school was. Ik vermoed dat je korte antwoorden krijgt, jij ook?
Sommige kinderen komen uit school eerst graag even bij. Hun hoofd zit dan ‘vol’ van de schooldag. Als jij als ouder hem of haar dan gelijk – uit interesse dus met een geheel positieve intentie – vragen stelt dan houden deze kinderen het kort. Ze antwoorden dan vaak met, ja, nee, goed, ik weet het niet meer. Het is voor dat moment te veel voor jouw kind. Op een geheel ander moment pakt het wellicht anders uit.
En kijk niet alleen naar het moment waarop je het gesprekje aangaat maar ook waar je dat doet. Is dat een fijne plek voor persoonlijk contact, zowel voor jou als ook voor je kind? Een rustige omgeving of een omgeving met veel afleiding en prikkels maakt nogal en verschil, zeker voor bepaalde type kinderen en ook voor jou als ouder. Kinderen voelen het wanneer je met al je aandacht bij het gesprek bent (en dus ook als je bent afgeleid door je omgeving of anderszins).
Probeer het maar eens…en lees vooral eerst nog even verder en pik onderstaande tips ook lekker mee
2. Geef zelf het voorbeeld
Een kind leert het meest van wat wij ze voorleven. Dus wat wij doen. Als ouders mij vertellen dat ze het zo vervelend vinden dat hun kind nooit iets vertelt over hun schooldag vraag ik ze steevast. Vertel jij over je werk? Over jouw dag? Wat je hebt gedaan? Hoe je het hebt ervaren? Wat je er zo leuk aan vond? Waar je blij mee was die dag? Met welke collega’s je intensief samenwerkt en wat jullie dan doen? Etc.
Als je dit zelf op een leuke manier deelt, een manier die voor een kind te begrijpen is (en dan doel ik op taalgebruik/vakjargon) dan geef je daarin een voorbeeld. Stel als vader doe je dit, vervolgens doe je dit als moeder, geheid dat je kind(eren) dit signaleren en oppikken. Wellicht vertellen ze niet gelijk uitgebreid over hun dag, dat geeft niet. Dat komt wel. Tijd een middel laten zijn, ook kleine stapjes maken dat je vooruit komt.
3. De kracht van de juiste vragen stellen
Echt, de kracht van de juiste vragen stellen loont ook écht zo. Zeg je wel eens: Was het leuk vandaag op school? Heb je op het schoolplein gevoetbald? Grote kans dat je kind dan met ja (of nee) antwoordt. Dit soort vragen zijn wat je noemt gesloten vragen.
Stel je zegt: Vertel eens, wat heb je gedaan op school? Of wat was er leuk vandaag op school? Waar hadden jullie het over met rekenen? Dit zijn wat je noemt open vragen. Een open vraag begint vaak met wie, wat, waar, wanneer, hoe en waarom. Door een open vraag te stellen geef je je kind meer ruimte om een antwoord te bedenken. Met een open vraag hou je het gesprek makkelijker op gang en deze vragen leveren jou als ouder meer informatie op. Hele jonge kinderen vinden het beantwoorden van open vragen soms nog een beetje lastig. Help ze op weg. Geef ze een keuze.
4. Doorvragen
En naast het stellen van de juiste vragen is het ook zinvol om eens door te vragen, in rust, met oprechte aandacht. Door dat op een leuke luchtige geïnteresseerde manier te doen, vertelt jouw kind dus nog meer (en hoor jij wel hoe het was op school). Stel je zegt: Vertel eens, wat heb je gedaan op school? En je kind antwoordt met: we hebben gerekend en we hadden geschiedenis. Dan kun je het erbij laten maar je kunt ook nog doorvragen, bijvoorbeeld:
Ouder: Rekenen, interessant! Vertel, welke type sommen heb je gemaakt?
Kind: Oh wat hadden keersommen.
Ouder: Ah keersommen! Met welke keersommen zijn jullie nu bezig?
Kind: De tafel van 4.
Ouder: Hoe vind je het om dit te leren? Hoe gaat het?
Kind: Nou, ik ga liever voetballen, maar het gaat wel aardig maar het boeit me niet echt.
Ouder: Dat snap ik wel, voetballen is ook heel leuk. Het is wel fijn dat het wel aardig gaat. Hoe leren jullie deze sommen? Wat doen jullie dan?
Kind: we gaan eerst luisteren naar juf, dan doen we samen een oefening uit het boek en daarna doen we een soort van dansje.
Ouder: Dansje? Dat klinkt leuk! Laat eens zien, ik ben heel benieuwd.
Etc. etc
Zie je dat je nu uit 1 ‘punt’ van school (rekenen) meer informatie krijgt? Naast dat jij jouw kind leert om gesprekjes voeren, vertelt jouw kind dus nu wel iets. Zo hoor jij wel hoe het op school was en wat je kind heeft gedaan. Dat is mijn inziens waardevol. Je weet wat je kind doet, wat hij/zij meemaakt en krijgt (sneller) een beeld wat er in hem of haar om gaat. Samen ben je echt in gesprek, in verbinding. Dit draagt bij aan jullie band, deze zal groeien en dat zorgt voor meer zelfvertrouwen, een positiever zelfbeeld. Geef elkaar oprechte aandacht, alles wat je aandacht geeft groeit. Veel kletsplezier!
Wil jij nog meer leren over hoe je het zelfvertrouwen van je kind een boost geeft? Wil je niet langer zien hoe je kind worstelt met zijn of haar onzekerheid? Wil je weer een blij, positief, onbevangen kind dat ontspannen is en fouten mag maken van zichzelf? Een kind dat voor zichzelf opkomt, ‘nee’ durft te zeggen, weerbaar is en nieuwe en onbekende situaties met vertrouwen aangaat? Dan is het Gezinsgeluk Traject echt iets voor jou. Klik hier voor meer informatie en voel je hartstikke welkom!
Lieve groet,
Hermina
P.s.
Wist je dat je gratis en vrijblijvend kunt sparren over jouw zoon of dochter en jullie persoonlijke situatie thuis? Dat kan zeker en het levert je gelijk al veel inzichten en tips op. Contact mij gerust.