Sta jij als ouder stevig in je schoenen? Of geef je ongemerkt toch net iets te vaak toe? Als jij je rol als ouder niet volledig omarmt, dan is de kans groot dat je kind de overhand neemt en minder naar je zal luisteren met ongewenst gedrag als gevolg. Werk aan je zelfvertrouwen en jullie Gezinsgeluk groeit mee. Dat kan deze moeder helemaal bevestigen…
Het is dinsdag als een moeder mij mailt en ik haar mail beantwoord met mijn belletje.
“Oh wat fijn dat je zo snel terugbelt” reageert ze als ik zeg wie ik ben.
Daarna is ze stil. Ik hoor haar slikken. Ze wil niet huilen, maar voelt zich erg emotioneel. Ze zit er doorheen.
Ze vertelt over haar zoon die veel boosheid laat zien. Hij is óók nog eens héél druk en laat negatief en lastig gedrag zien. Ze baalt daarvan. Ze voelt vaak irritatie en frustratie richting haar zoon. Ook onmacht en onzekerheid, omdat ze geen idee heeft hoe ze tot hem door kan dringen en hoe ze de situatie kan veranderen. Ze wil graag dat hij zich niet meer zo vaak boos voelt, boos, brutaal en ook zo enorm druk doet. Dat snap ik volkomen. We hebben een fijn gesprek en deze moeder voelt zich al ietsje meer ontspannen omdat ze tijdens dit gesprek voelt dat er hoop is. En dat is er zeker.
Wat is er aan de hand?
Deze jongen laat namelijk niet voor niets dit gedrag zien. Daar heeft hij een giga goede reden voor. Hij wordt ochtends niet wakker en denkt: ‘Nou vandaag ga ik eens lekker vaak boos doen”. Zeker niet. Haar zoon wil dit zelf ook niet. Echt, 100%. Door ons telefoongesprek wist ik dat er een oplosbare vraag speelt in dit gezin en daarom heb ik deze moeder uitgenodigd voor een kennismaking in mijn praktijk. Dat is altijd gratis en vrijblijvend. Tijdens dit gesprek zijn we er dieper in gedoken en gelijk tot de kern gekomen. Het is mij al helemaal duidelijk waar het eigenlijk omdraait. Daar waar in dit geval de schoen wringt. Deze moeder weet dit nu ook.
Kort samengevat.
Dit is een hele lieve gevoelige jongen. Wijs een levendig ook en die tegelijkertijd altijd zijn zin wil en een sterke ouder nodig heeft die zich als een positieve (bege)leider opstelt, liefdevol duidelijke kaders geeft en grenzen stelt.
Als jij het niet doet, doet je kind het
Deze moeder was nog niet echt de kapitein op het schip wat ervoor zorgde dat haar zoon die rol nam. Moeder neemt niet echt haar plek in. Ze houdt zich vaak klein. Haast onzichtbaar (meer dan dat ze eigenlijk wil). Ze houdt veel rekening met alles en iedereen en wil het graag gezellig hebben. Ze probeert alle ballen zo goed mogelijk in de lucht te houden en gaat maar door met van alles doen, terwijl ze zich eigenlijk – als ze eerlijk is – heel moe voelt. Ze staat nog niet krachtig en positief in het leven en haar zelfvertrouwen kan een boost gebruiken. Ze is veel op de ander gericht. Nee zeggen is lastig, want tja dat vindt mijn kind (of iemand anders) niet leuk en dan wordt hij boos. Ze kijkt naar andere gezinnen en vraagt zich af wat ze allemaal verkeerd doet. Deze moeder wil graag bevestiging en voelt zich snel aangevallen.
Wat als het je wél uitmaakt?
Ze had wel een mening, maar stond daar niet voor en deelde die niet waardoor ze vaak “het maakt mij niet uit” zei. Tuurlijk maakte haar datgene wél uit. Ze wilde het allemaal graag zo goed doen. Een goede vraag voor haar en misschien ook voor jou als jij je in haar herkent is: “Wat als het je wél uitmaakt?”. En dat je dus niet alleen kijkt naar de ander, omdat je aardig gevonden wilt worden. Dat je stopt met pleasen en jezelf op nummer 1 zet en niet dat je continu uitreikt naar de ander wat díe belangrijk vindt.
Pleasen resulteert altijd in emotionele uitputting en is iets compleet anders dan wanneer je vanuit liefde iets doet voor de ander omdat je dat gewoon graag wilt. Pleasen doe je vanuit de motivatie om aardig gevonden te worden en bevestiging te krijgen. Je wint er dus iets mee maar het levert je kind uiteindelijk niets op. Je kunt je kind alleen een gezonde plek laten innemen en grenzen mee geven als jij zelf ook dat voorbeeld leeft.
Waarom gedraagt hij zich zo?
Moeder zag eerder zelf het verband nog niet en handelt puur op dat wat ze van hem zag en hoorde. Ze keek naar het gedrag, maar niet naar de echte reden van het gedrag. Naar datgene wat erachter zit. Het gedrag is slechts een signaal en een kind spiegelt. Haar reactie en benadering sloot niet aan waardoor hij veel negativiteit ervaarde en zich beoordeelt voelde. Beide werden niet gelukkig van de situatie omdat ze geen veilige grenzen hadden en zich niet gezien en gehoord voelden. Er moest iets gebeuren om uit die negatieve spiraal te stappen, dus gingen we samen aan de slag met het Gezinsgeluk Traject.
Kan het boze gedrag ook aan jou liggen?
Dit wil je natuurlijk niet horen en doe je ook niet bewust maar vaak herhaalt ofwel de geschiedenis zichzelf (wat je herkent van je eigen ouders) ofwel ga je als ouder met je kind(eren) om wat haaks staat op hoe jouw ouders met jou omgingen. Veel ouders die ik spreek zijn in hun kindertijd niet gehoord of gezien. Hun emoties. talenten en kwaliteiten werden niet echt erkend. Ouders die vroeger gemis van erkenning en bevestiging hebben ervaren en nu eigenlijk op zoek zijn naar zichzelf. Soms zonder dat ze dit zelf doorhebben. Deze ouders melden zich met een probleem van hun kind bij mij. Ja, het klopt dat dit kind vaak iets te leren heeft, net als de zoon in het voorbeeld hierboven. Dat mag. Dat is hartstikke ok. Ik coach zo’n kind met liefde én ik laat deze ouders inzien wat ze kunnen doen en hoe.
Belemmerende overtuigingen
Daarnaast laat ik ze ook inzien dat het probleem nog in stand wordt gehouden of soms zelfs nog groter gemaakt door belemmeringen of patronen van de ouder(s) zelf. Het blijft natuurlijk niet alleen bij deze realisatie. Oók transformeren we de situatie, verwerken we ‘oude pijn’ en doorbreken we patronen met als gevolg meer Gezins- en Kindgeluk. Bij Kindgeluk groeien niet alleen kinderen in hun ontwikkeling, óók de ouders zelf.
Wanneer het ouderschap pittig is..
In veel gezinnen is de balans zoek en voor veel ouders is het ouderschap zwaar en een strijd geworden. Zó ontzettend zonde. De kinderen van nu geven ons als ouder lessen van puurheid, authenticiteit, onvoorwaardelijke liefde, onbevangenheid en overgave. Het is aan jou om die lessen (eventueel met hulp) te zien én deze om te zetten naar actie. Zonder actie geen resultaat. Doorgaan met hoe en wat je deed is geen optie meer. Althans zo sta ik erin. Neem je verantwoordelijkheid over datgene wat je ziet in de spiegel. Pak de regie. Als jij jouw pijn- en groeistukken aanpakt en transformeert dan transformeert jouw omgeving mee. 100%! Lees gerust mijn klantervaringen.
Van machtsstrijd en ‘pleasen’ naar zelfverzekerd en positief
In de voorbeeldcase die ik in het begin van dit blog aanhaalde is er nu een heleboel veranderd. Moeder zit lekker in haar vel. Krachtig, positief en ze gelooft meer in zichzelf. Zij is nu duidelijk de kapitein op het schip en stel duidelijk grenzen. Ze gedraagt zich weerbaarder en assertief, niet alleen richting haar zoon. Feedback van anderen voelt meer als ‘interessant’. De ene keer voelt ze zich er dankbaar voor en de andere keer denkt ze: “Jij ziet dat zo. Dat is helemaal prima. Ik zie dat anders” en laat het verder los. Het raakt haar niet meer zo. Ze maakt keuzes die voor haar goed voelen en zegt nee wanneer ze een nee voelt, óók tegen haar zoon.
Altijd zijn zin willen naar een ‘nee’ accepteren
Haar zoon is ook gegroeid in zijn ontwikkeling, Hij accepteert deze nee. Hij heeft leren omgaan met emoties zoals frustratie en teleurstelling. Als het even niet gaat zoals hij denkt of wil dat het gaat, dan vindt hij dat uiteraard jammer maar hij blijft nu kalm. Hij is zich bewuster van zichzelf en zijn aandeel in situaties en hij denkt positiever, waardoor zijn leven en ook dat van hun als gezin veel lichter, fijner en makkelijker gaat. Dit is echt te danken aan het feit dat ze samen aan de slag zijn gegaan. Dat de moeder haar verantwoordelijkheid heeft genomen om haar rol binnen het gezin beter te kunnen uitvoeren. Ze heeft haar zoon begeleid in het leren inzien van je eigen aandeel en de invloed die je als mens hebt. Ze kennen elkaar beter en begrijpen elkaar zoveel meer. De overeenkomsten, de verschillen. Het mag er zijn. Samen zijn ze één. Hij heeft veerkracht ontwikkeld, net als zijn moeder. Er zit meer leven in deze lieve moeder en ze ervaart haar zoon helemaal niet meer als druk. Deze moeder omarmt de beste versie van zichzelf en dat maakt haar, haar zoon en haar gezin erg gelukkig. Ze hebben ieder voor zich een persoonlijke groei doorgemaakt en zijn daarmee als gezin ook meer één geworden waardoor er nu begrip, rust, harmonie, ontspanning en plezier is.
De oplossing
Zó tof voor dit gezin. Als coach voel ik me giga trots en dankbaar dat ik ook dit gezin mocht begeleiden. Elke keer weer die groei… Wist je dat dit Gezinsgeluk óók voor jou mogelijk is?
Want ben jij je bewust van de spiegels die jouw kind(eren) jou ‘geven’? Weet je WAT je kunt doen en HOE om jullie patroon te doorbreken? Contact mij gerust en ik neem contact met je op. Dan kijken we er samen naar. Je hebt als mens toch altijd je eigen blinde vlekken. Dat heeft iedereen, ook jij. Daarom is het fijn als iemand even met je meekijkt, zodat je het gehele plaatje ook daadwerkelijk ziet én oplost. Ik gun je een oplossing!
Mail je me? Tot horens!
Liefs,
Hermina
PS Ik heb al honderden gezinnen begeleid naar meer Gezins- en Kindgeluk. Je kunt hier de resultaten lezen. Ook voor jou is dat mogelijk. Wil je meer info en gratis vrijblijvend even sparren over jouw persoonlijke situatie? Contact mij vooral en ik neem contact met je op. Beloofd, 100%.